Een Nieuw Jaar
Een nieuw jaar! Uiteindelijk ben ik te laat om je een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ja ik ben wat laat en je zal vragen waarom. Die computernurd zit toch altijd achter die verdomde computer. Nou niet echt maar wel staat hij continue aan, dat is zo handig aan een laptop. Je slaat de deksel dicht en je kan weg. Bij de één gaat hij in slaapstand, de ander op stand by. Bij mij gaat het beeldscherm uit en na een uur mag hij gaan rusten. Ik zit er dus niet altijd achter maar wel heel veel. Zeker in deze erbarmelijk winterse tijden.
Dit keer voor het eerst geen nieuwjaarskater. Nee, ik bedoel niet zo’n kater van de drank. Je kent het vast wel. Het zijn drukke tijden voor kerst. Sinterklaas en kerst dus boodschappen inslaan en cadeaus kopen, kleding, lingerie voor je vrouw, speelgoed voor je kind voor onder de boom noem maar op en je doet het in december. Kinderen hebben vakantie en je doet dingen helemaal anders dan anders, het gevoel is anders, het is gewoon anders. En dan die laatse avond, je zit met wat vrienden, kennissen of familie bij elkaar om de laatse seconden weg te laten tikken, vuurwerk de lucht in en om vier uur naar je nest, als je je bed al te zien krijgt. En dan is het één januari, hoewel het een feestdag is is het toch anders. Maar je hebt het nog niet echt door. In mijn geval ga ik naar de voetbalclub een nieuwjaarswedstrijd spelen. Voor mij dit keer toch wel heel apart, misschien dat dit dan ook te maken heeft met die nonkaterdag.
Aanschuiven bij Richard en Carmen bij Café die Twee voor een goed voorbereid ontbijt, call it brunch met oud eerste spelers van Ripperda. Helaas bestaat de club niet meer en voor het eerst in mijn leven nieuwjaar vieren bij een andere vereniging is wat vreemd. Dus van Café die twee, waar nog steeds het straatnamen boordje met Wigbold Ripperd op de muren prijkt met alle oud gediende naar de club waar het nu allemaal gebeurd, Hfc EDO. Hier loop je naar de wedstrijd de kantine in om er een aantal uren later uit te rollen. Gezellig als je alleen het Noordersportpark en het kippenbruggetje hoeft te nemen om thuis te komen. Bovendien wordt het Noordersportpark nemen echt een sport, vond ook Yvo Fortgens na innamen van enkele biertje. Maar wat maakt het uit als je de tegenstander verslaat met 2 – 4 en figuurlijk de middelvinger kan opsteken naar je nieuwe trainer. Thuisgekomen denk je aan de overheerlijke Chinees en beland je uiteindelijk met 2 gezinnen bij de Mc Donalds om een vette kleffe hap tot je te nemen.
Maar dan.., de volgende dag dringt het pas echt tot je door. Het is 2 januari. De mensen doen weer normaal, het is stil bij de supermarkt. Als er al mensen staan hebben ze normale dingen in hun winkelwagen liggen. Groente, fruit melk. De lucht van de oliebollenkraam de dagen er voor nog een aparte lucht had ruikt nu smerig en het is weer gewoon, gewoon. Het is een gat waar je in valt, een groot, donker zwart gat. Het enige wat nog herinnerd is de troep die mensen laten liggen van het afgeschoten vuurwerk. Lege flessen voor de vuurpijlen bergen as en verbrandpapier van kleine vreugdevuurtjes. Het voelt allemaal zo leeg en dat.., daar had ik dus dit keer geen last van!
Het is 2010! Het jaar dat alles anders wordt. Het jaar waarin de crisis beslecht wordt . Het jaar waarin alles beter wordt. Het jaar waarin we elektrisch gaan rijden, het jaar waarin.., geloof je het zelf!? Er veranderd helemaal niets als we zelf niet veranderen. Heel langzaam gaan we weer geld uitgeven, heel langzaam gaan we ons weer in de maling laten nemen. Banken en investeerders gaan heel langzaam weer de zelfde fout maken die ze eerder hebben gemaakt. Heel langzaam wordt alles weer duurder. En dat komt echt niet door een euro, want ook met de gulden hadden we het zelfde lot ondergaan. Misschien met iets meer tegengas met het besef wat een gulden waard was. Verander doet het maar zo traag dat we over tien jaar pas doorhebben dat het eigenlijk wel veranderd is.
En jij! Jij gaat weer trainen, afvallen stoppen met roken, etc, om straks weer in je zelfde ritme en gewoontes terug te vallen. Het veranderd heus, heel langzaam en daar moeten we al hard genoeg voor werken dus probeer het niet te forceren.
En ik! Let maar niet op mij. Ik.., ik vermaak me wel. Ik doe de klep van mijn computer open en merk dat het een na het ander uitvalt, toetsenbord, muis, en rest niets dan een nieuwe installatie van Windows. Na 3 dagen weet ik dat de computer weer snort zoals het hoort en ben ik te laat met mijn blog en geniet van die irritante klote sneeuw. Welke gek wil er nu op wintersport?
