Paasweekend 2007
De zaterdag voor Pasen is gewoon een vervelende dag. Zeker wanneer het zonnetje lekker schijnt vindt iedereen het nodig zijn hok uit te komen. Winkelkarretjes bij de supermarkt worden vol geladen. Dit zorgt voor enorme lange files voor de kassa’s van de supermarkt. Iedereen vindt het ook nog eens nodig om zijn auto te gaan wassen.Het toeval wil dat juist iedereen bij die wasstraat naar binnen wil rijden waar ook ik mijn auto wil laten wassen. Opnieuw een gigantische lange file. Bij de Gamma was het niet anders, één en al ellende. Alleen daar al stond je een half uur in de file om je auto te mogen parkeren. En dat voor een fucking tube kit. De hogedrukspuit bij het BP station, om dan daar maar de auto te wassen was ook al niet vrij. Jullie begrijpen het natuurlijk al, die van mij staat nog steeds smerig voor de deur. Wat beweegt iemand om op zaterdag voor Pasen in lange rijen voor de kassa van de supermarkt te gaan staan of in de file voor de wasstraat of een parkeerplaats van de bouwmarkt. Waar zich maar dikke rijen kunnen vormen staan mensen in de rij of file. Dat terwijl ze iedere dag voor een kut salaris van A naar B tuffen en ook daar al uren in de file staan. Want geloof mij, er is geen salaris hoog genoeg om dag in, dag uit in die klote file te gaan staan.
‘s Middags maar even naar het plein en het park waar Ezra de ruimte heeft en heerlijk kan fietsen en geen last heeft van ellende lange files. Hier en daar kom je nog eens een bekende tegen. Praat je even bij en voor je het weet is de dag om. Het was natuurlijk nog te fris om de barbecue aan te steken. Terwijl Natasja door bleef drammen, hadden wij het idee geopperd de table chef van Princess uit het stof te halen. Tuindeuren open en de bakplaat buiten. Heerlijk genoten van de heerlijke stukken vlees, brood en groenten. Het seizoen is vroeg begonnen voor ons.
Na het eten hebben we de zeskanten van het bordspel kolonisten van Catan weer uitgelegd. Opnieuw viel het op dat Natasja echt om alles lacht. Waar we eerder de drank de schuld hebben gegeven ging dit voor deze keer niet op. Er was hiervoor te weinig drank in het spel. De drank deed verder wel zijn werk, de dames werden weer op en top gezellig en waren niet meer te houden. De tafel indeling was ook nu weer anders dan anders en nadat Gerrit met vele omwegen de 10 punten had binnengesleept kon het 2de potje op mijn naam worden bijgeschreven. Zo’n beetje de eerste keer dat ik win. Natasja, dank voor je opstelling van het eiland al was ik hier in het begin niet echt tevreden over. Lag natuurlijk ook aan mijn nieuwe tactiek die ik heb toegepast omdat mijn oude niet echt werkte. Je hoeft niet altijd de stad in om het echt gezellig te hebben. Bovendien draaide de DJ deze avond ook eens goeie muziek.
Eerste paasdag.
1-Ste paasdag is voor mij de laatste 4 jaar de dag van een traditioneel veteranen toernooi bij mijn voetbalclub Ripperda. Sinds 1984 wordt jaar in, jaar uit op 1-ste paasdag gespeeld om de Henk Maerten bokaal. Dit jaar kon het toernooi geen doorgang vinden omdat het vinden van elftallen een probleem bleek te zijn. Gingen de spelers van de benaderde elftallen liever iets leuks doen met Pasen of staat de club Ripperda de mensen niet meer aan? Aan de drukte op andere velden van verschillende verenigingen te zien denk ik het tweede. Aan de organisatie, waar ik onderdeel vanuit maak lag het zeker niet. Een tekort aan sponsors was ook het probleem niet, deze waren er meer dan in voorgaande jaren.
Henk Maerten was mijn opa en is in 1994 op 70 jarige leeftijd overleden, 2 maanden voor Pasen zodat hij zijn 2e lustrum van zijn toernooi zelf niet kon meemaken. De organisatie van dit toernooi had hij in eigen hand. In samenwerking met een aantal ander clubgetrouwe waaronder Wil Koster, Paul Verzijlberg en Bert Brink stond er ieder jaar weer een geweldig toernooi. O.a. Rene Froger en Johnny Rep deden mee in het artiestenteam. In ’94 droegen de deelnemende Ripperda teams aan het toernooi rouwbanden. Niet alleen voor het heengaan van mijn opa maar ook voor meerdere Ripperda prominenten die in de korte tijd van twee maanden het toneel hadden verlaten, waaronder Bert Brink.
Wil Koster heeft daarna tien jaar lang de organisatie gedaan van het Henk Maerten toernooi. In 2003 kwam hij zelf op eerste paasdag te overlijden nadat hij die dag meerderde wedstrijden had gevloten als scheidsrechter. In 2004 hebben Richard Koster, Jeroen Westerhuis en ik besloten de organisatie op ons te nemen. Tot drie keer toe is het ons gelukt een goed toernooi te organiseren. Helaas is en was het vrij onmogelijk voor ons in de voetsporen van Henk Maerten te treden omdat deze man en zijn mede organisatoren een geweldig neusje hadden om voetbal en entertainment samen te brengen.
Eersteste paasdag heeft toch meer emotionele waarde dan ik dacht. Een troost is dit Ripperda niet meer het Ripperda is van 20 jaar geleden. Dit Ripperda is zeker niet meer het Ripperda waar velen voor stonden. Ripperda is gewoon niet Ripperda meer! Vandaar een voetballoze eerste Paasdag. We hebben deze dag de skeelers van zolder gehaald, de fiets van Ezra in de kofferbak gegooid en zijn naar Spaarnwoude gereden. Hebben daar even een beetje sportief lopen doen en een bezoekje aan de zorgboerderij gebracht. Was de bedoeling nog een bezoekje aan de oudjes van EDO te brengen waar mandekker Gerrit van Honschoten een rol van betekenis in speelt. Deze speelde vandaag een toernooi bij Geel Wit waar het toernooi wel doorgang kon vinden. Op het laatste moment toch maar gekozen voor een bezoekje aan oma.
Tweede paasdag
Dit soort dagen duren gewoon te lang en worden pas gezellig tegen de middag. Opnieuw een afspraakje met de van Honschotentjes voor het avondeten. Gerrit koos vandaag opnieuw voor het voetbal en bezocht de wedstrijd EDO – Young Boys. Dit zijn nog eens jongens met hart voor de club. Supporters in hart en nieren. Zo willen wij ze ook. Maar goed!!!
Vandaag deden we het dus alleen met Tas. Of het gezin Tas op sleeptouw nam of de dames mij, dat zullen we in het midden laten maar het werd een gezellig etentje in het Pakhuis aan de Gravinnesteeg 9 te Haarlem. Niet geweldig veel keus maar een redelijk gezellige ambiance en goed eten. Leuk om onder het eten eens te horen hoe de dames er in mijn directe omgeving over denken. Kortom een gezellig lang weekend. Inmiddels alweer een dag hard werken achter de rug en op naar het volgende weekend.
