Wat kan er nog gebeuren na het keuren!
Een wat saaie week. Veel werk en een aantal dingen gedaan die moesten gebeuren. Zoals het keuren van de auto. In deze week werd ook aangekondigd dat het keuren van benzineauto’s om het jaar gaat gebeuren en de eerste keuring pas na 4 jaar, in plaats van 3 jaar gaat plaats vinden. Nu vind ik het keuren van auto’s toch een vorm van werkverschaffing en geldklopperij. Zeker nu de Bovag tegen is. Wat denk je dat dit zelfstandige garagehouders gaat kosten wanneer de autorijder nog maar om het jaar komt in plaats van ieder jaar. Bovendien is het een momentopnamen die de veiligheid van de bestuurder en passagiers niet garandeert. Ik heb zelf 2 maanden in een garage meegedraaid en kan niets meer en niets minder zeggen dan dat je genaaid wordt waar je bij staat. Ook wel klaar terwijl u wacht genoemd. Staan de bruggen vol dan is de kans dat je auto er positief van af komt groter dan wanneer de bruggen leeg zijn. Ik heb auto’s die 100% in orde waren, afgekeurd zien worden. Auto’s die gebreken vertonen worden sowieso afgekeurd want altijd loert de kans van een steekproef van de RDW. Een steekproef op afgekeurde auto’s is er niet. De RDW zal dus nooit zeggen: ”Maar meneer de monteur, u zit er naast deze auto is tip top in orde”. Je auto moet in orde zijn en een keuring kan geen kwaad en is zelfs goed. Maar dat het een momentopnamen is heb ik zelf vandaag ervaren.
Na een zeer onrustige nacht was daar dan eindelijk het langverwachte zomerweer. Snel douchen, aankleden en met het gezin naar het strand. De auto gekeurd, gewassen en voorzien van 2 spiksplinternieuwe voorbanden. Niet dat het echt nodig was, maar ik rijd graag veilig. Strandtassen achterin en rijden maar.
Wat een geluk, in tegenstelling tot Pasen, geen files. Heerlijk door tuffen tot aan Zandvoort. Totdat ik de bocht Koninginneweg, Prinsesseweg wil maken en ik door mijn rechter voorophanging zak. Mijn onderste, voorste draagarm totaal afgescheurd. Ik stond vrijwel stil toen het gebeurde omdat ik verkeer van rechts voor moest laten gaan waardoor de schade beperkt bleef. Uiteindelijk heeft de ANWB de auto met een autoambulance weggesleept. Aardige gozer die met uiterste precisie de auto heeft opgetakeld zodat er niet meer schade zou ontstaan. Uiteindelijk zat ik om 15.00 uur eindelijk op het strand.
Dit alles interesseert me verder geen moer. Wanneer je een auto rijdt kan je schade en slijtage kosten hebben. Auto rijden kost gewoon geld. Maar eenmaal op het strand ging ik beseffen wat er niet allemaal had kunnen gebeuren. Bijvoorbeeld de Zeeweg, 2 kilometer terug met zijn vele scherpe bochten. En dan afbreken met 80 kilometer per uur. Morgen de Randweg, de bocht ter hoogte van Haarlem hoog. Mijn vouw moest die kant uit. Of gister.., Randweg, idem, met Chantal, Gerrit en Natasja in de auto
Ach.., het leven is een feest, de keuring een momentopnamen en het lot ons goed gezind. Deze week lekker op de fiets. Misschien dat ik Lilian en Jo dan ook nog tegen kom op hun tweewielers.
