Tampa’s Lowery park
In eerste instantie dachten we aan Busch Gardens Africa maar het werd Tampa’s Lowery park zoo. Busch Gardens leek mij vanuit de folder zoiets als Safaripark Beeksebergen. Natuurlijk stukken groter, echt tropisch en opvallend in de folder waren de vele verschillende rollercoasters. Voor Ezra en Chantal geen goed idee, voor mijzelf fantastisch maar geen must. Na overleg leggen we Busch Gardens naast ons neer en besluiten naar Tampa’s Lowery park zoo te gaan. Een verschrikkelijk mooie dierentuin waar de dieren genoeg ruimte hebben in een tropische omgeving alsof ze thuis zijn. Ezra begint na het bezoek aan de giraffen wat vervelend te doen. Gaat hangen en zelf wanneer wij wat drinken kopen slaat hij over. Vreemd gedrag wat wij niet kunnen verklaren tot het moment dat hij wat loslaat.
Het verblijf van de giraffen, een nagebootste savanne is aan de rand hiervan voorzien van een heuvel. Tegen betaling krijg je wat koek en mogen de giraffen vanaf deze heuvel gevoerd worden. Het zal je nog tegenvallen hoe groot de kop van een giraf is wanneer deze nog geen meter van je af is. Het tentje waar de mevrouw haar koek uit verkoopt en toezicht houd heeft ook een groot aantal knuffels te koop. Ezra was zo onder de indruk van deze knuffels dat hij er een wilde hebben. Niet over zeuren, niet zeggen wat je wilt maar gewoon je gedrag somberder instellen en laat je papa en mama maar raden. Uiteindelijk kopen we een knuffel –we hadden er nog niet genoeg bij ons- en zetten ons bezoek aan de zoo weer in gezelligheid en vreugde voort.
Het is die avond kerstavond dus sluit de dierentuin om twee uur deze middag. De tijd die we hadden blijkt genoeg om net het hele park te zien. We maken geen gebruik van de extra attracties waar extra voor betaald moet worden zoals de draaimolen, wildwaterbaan, achtbaan en andere attracties. We rijden om even over tweeën terug naar ons hotel waar we nog lekker kunnen genieten van de zon.
Het kleine zwembad aan het strand ligt vol dus nemen we het zwembad in de binnentuin waar we nog net een glimp van de zon kunnen opvangen. Ik gooi met Ezra wat over met het stressballetje wat we opa Johan heeft gevonden op het strand van Mallorca. We vermaken ons er opperbest mee. Vangbal is een punt, opvangen tussen twee vingers 2 punten volgens de regel van Ezra dan. Bij twee zwembaden zijn ook nog hottubes, bubbelbaden beschikbaar, hier spa’s genoemd (zal overal wel zo zijn, geen verstand van). Heerlijk verwarmd met veel bubbels. Hier maak ik vandaag nog even gebruik van en we genieten nog net een paar uurtjes van de zon terwijl ik met Ezra nog wat zwemlessen door neem.
Vanavond dachten we aan een steakhouse voor het nuttigen van een maaltijd. Bij ons hotel linksaf richting het noorden had ik nog iets gezien. Aangezien Ezra graag wil minigolfen, besluiten we rechts te nemen omdat de baan ook in deze richting ligt. We stappen na honderd meter lopen een restaurantje binnen. Er zitten wat mensen in het midden van het gebouw aan een ronde tafel te eten. Verder is het stil. Er blijkt geen kindermenu te zijn en de kaart verklapt niets van iets dat Ezra zou lusten. We besluiten daarop nog even wat verder te kijken aan de boulevard. Al snel komen we naast de golfbaan een soort van pannenkoekenhuis tegen. Het is een typisch Amerikaans gebouwtje, voorzien van wat tafels en banken. Het is echt allemaal wat traditioneel Amerikaans. Zo zie je het normaal alleen in een film. Het drinken wordt aangevuld wanneer je glas leeg is en zo gaat het ook bij het ontbijt en de lunch met koffie. De pannenkoek en met recht de pannen van de nieuwe spelling van Tal is geweldig groot. Vijf stuks van ongekende dikte en een toren van slagroom. Ze zit na een pannenkoek en de slagroom vol. Ook de pannenkoek van Ezra heeft een ongekende dikte. Ik zelf heb een stuk vlees. Lijkt op kogelbiefstuk en smaakte zeker niet helemaal verkeerd. De kaas schraap ik er af maar eet wel de broccoli en champignons.
De serveerster kijkt na een tijd na de nog ruim gevulde borden en vraagt of het wel lekker was. Heerlijk roepen we maar allemaal wel erg veel. We vragen de serveerster hierop of er wel mensen zijn die dit wel helemaal op krijgen. De serveerster legt uit dat ze uit Albanië komt en verbaasd staat over het feit dat er Amerikanen zijn die er wel twee van op kunnen. Ook wij slaan van verbazing achterover en willen niet weten hoe dik deze mensen dan wel niet moeten zijn. We betalen en bezoeken de minigolf naast het pannenkoekenhuis. Deze blijkt net te zijn gesloten in verband met kerstavond. We trekken ons hierop terug in onze hotelkamer.
