Ellenton Premium Outlets
Ondanks de regen van de avond er voor is het vandaag een schitterende dag. De temperatuur is heerlijk en de lucht strak blauw. Ezra slaapt tot half tien uit wat hij naar mijn weten nooit eerder heeft gedaan. We doen vanmorgen rustig aan en wanneer we helemaal klaar zijn stappen we in de auto om de rit naar de Outlet te maken. Maar voordat we de grote weg op gaan moet er nog getankt worden want de meter staat op een kwart en de afstanden die hier worden afgelegd zijn toch iedere keer voor Nederlandse berichten minimaal Haarlem Utrecht heen en weer. Onze heavy Chevy is voorzien van FlexFuel en ondanks mijn kennis van autos heb ik hier nooit eerder van gehoord. Op internet ook weinig over te vinden en alleen paginas met advertenties van occasions, meestal Amerikaanse verwijzen naar deze term. Zover ik begrijp kan onze huurwagen ook op E85 rijden. Ethanol is een product wat voor 85% uit alcohol bestaat en vandaar de afkorting E85. Echt wijs word ik er niet helemaal uit en besluit het gewoon even aan de dame bij de tank te vragen. Ik vraag de vrouw hoe het zit met het tanken en natuurlijk de E85. Voor de E85 trekt ze haar neus op en ze legt uit hoe het tanken hier gaat. Tanken gaat ongeveer het zelfde al in Europa. Je kunt je creditkaart door een gleuf halen of bij de balie contant afrekenen. Dop open, slang er af en het hengsel waar de pomp in hing naar beneden drukken. De vrouw loopt naar binnen en activeert de pomp en zie haar niet meer terug. Tal zegt dat ze maar 40 dollar heeft in is bang dat we het niet gaan halen. In Nederland niet schat zeg ik nog met een glimlach. Dan gaan de digitale cijfers op nul en gaat de motor van de pomp grommen en lopen de galons in decimalen achter de komma op. Alleen de prijs blijft wat achter. Na een minuut of vier zit de tank van mijn 2,5 liter Chevy tot aan de nek vol en ik kan de totale prijs van de pomp nog even niet geloven. Zeventien dollar en vijfennegentig cent. Ik heb een kleine 12 gallons getankt, een dikke veertig liter. Ik voel me hiermee zo genaaid door de Nederlandse overheid. Ik bied de mevrouw aan de kassa bij het afreken negentien dollar af te houden voor haar uitleg en hulp maar ze weigert dit. Ze vertelt me dat het heel aardig is aangeboden maar het is haar baan en heeft heel veel plezier in. Opnieuw verbaas ik me net zoals ik dat al een aantal dagen over de rijstijl van de Amerikanen doe. Nederlanders kunnen aan de vriendelijkheid en de rijstijl namelijk een puntje zuigen.
We stellen de TomTom in en gaan op weg. Bij de splitsingen die allen een oprit van de grote weg zijn naar verschillende richtingen die op hun beurt weer uiteenvallen in weer ander splitsingen gaat het direct fout. TomTom was de route nog aan het berekenen en we rijden nu in de verkeerde richting. Opnieuw een berekening van TomTom en een lieve vrouwenstem zegt in het Nederlands dat we moeten keren. Nogal logisch, dacht ik zo. Met niet al te veel moeite zet TomTom ons in de goede richting en de reis kan dan uiteindelijk beginnen. Al snel zitten we bij de zeemonding van Tempa Bay en in de verte reist en de geweldige Sky Way Bridge op. Stel je voor, een brug van Amsterdam IJ-Burg naar Almere en dan een halverwege zo hoog dat schepen die door het Noordzeekanaal of de Nieuwe Waterweg varen er onderdoor kunnen. En wij maar moeilijk doen over de Markerwaard. Met de drie verbindingen die hier dwars door de Tampa bay lopen had al het fileleed dat wij iedere dag moeten ondergaan al lang en breed opgelost geweest. Wat ze hier dan weer wel hebben is Toll. Maar bij ons willen ze dat nog eens boven op die dure benzine prijs gooien. Ondanks de prijzen die ze nu bereken bij de pomp voel ik me nog steeds genaaid.
De route naar de Outlet leggen we zonder problemen af. De outlet hadden we niet kunnen missen. Ik dacht aan het woord groot. Large zullen we maar zeggen maar al snel verander ik dit in XXL. Wat een enorme afmetingen voor een outlet. Ik dacht aan iets als Bataviastad in Nederland maar dat kan er denk ik zonder de parkeergelegenheid van dit Amerikaanse consumeerdorp vijf keer in en mag je de parkeergelegenheid van Lelystad wel meerekenen. Voor het eerst staan we dan ook in de file want ook de Amerikaanse burger heeft wat dagen vakantie. Het is enorm en het aantal autos wat hier kan parkeren is overweldigend. Bovendien zijn alle grote Amerikaanse merken er vertegenwoordigd.
Het is hier echt outlet, want buiten dat het outlet is is het ook nog eens uitverkoop. Vijftig procent, 60 procent, buy one get one 50% off en nog meer van dat soort bordjes kom je overal tegen. We kopen samen All Stars, twee paar voor nog geen twintig dollar per stuk. Wat truitjes, een t-shirt en vrijetijdsjassen bij Tommy, truien voor mij bij DKNY, speelgoed voor de verjaardag van Demi en Reno en ook Ezra zoekt wat uit. Ook de Nikeshop is hier fantastisch maar heb ik wel een sportregenjas nodig. Of bijvoorbeeld dat gave trainingspak. Je wordt er echt hebberig. We hebben onze handen vol en besluiten naar huis te gaan. Nu maar afwachten wat de creditcard straks zegt. Voor zover ik kan overzien zijn we nog geen 200 dollar lichter en hebben onze handen vol. Alleen al voor mijn twee truien en All stars had ik dit in Nederland kwijt geweest. Geen wonder dat de schoonmaakster moeite had om alle dozen en zakken kwijt te raken toen onze buren gister terug kwamen van deze outlet. De buren zijn met hun zessen en een klein kind, delen drie kamers, hebben zeven koffers en gaan er met negen naar huis. Ongelofelijk maar dat is Amerika en I like it.
Terug gekomen op St. Pete Beach doen we nog even wat kleine boodschappen. Thuis bij het Hotel, zo rond vieren ruimen we onze aankopen op en hadden we beloofd nog met Ezra te gaan minigolven. De baan ziet er leuk uit maar is wel aan wat onderhoud toe. Ezra vermaakt zich en dat doet een vader en moeder allang goed. Hoewel de uitslagen niet ver uit elkaar liggen wint Tal met 50 punten, ik heb er 56 en Ezra 58. Als moeders er voor gaat dan gaat ze er ook voor. Wacht maar mam de volgende keer verslaat Ezra je met grote cijfers.
Als het spel is afgelopen rijden we naar Mc Donalds. Een echte Amerikaanse Mc Donalds en hij lijkt sprekend op de Hollandse variant. Ook het eten, de bakjes, kartonnetjes en zakjes zijn exact het zelfde. Wat een bedrijf. Alleen het drinken, medium kennen ze niet en je mag bijschenken totdat je gaat lekken of uit elkaar klapt. Niemand die in een korte tijd eet en een liter op krijgt. Heel slim van die Amerikanen.
Voordat we naar de kamer gaan internetten we nog even. Het is in Nederland op dat moment half twee en op een enkele Hyves krabbel reageert nog iemand uit Nederland. Na het checken van de mail en het schrijven van wat krabbels en mail op Hyves hou ook ik het voor gezien en ga richting Hotel kamer.
Ezra kan de slaap niet vatten en als ik het licht uit doe wordt al snel duidelijk waarom niet. Hij is snotterig en lichtelijk verkouden en dat slaat zoals altijd op zijn oor waar we momenteel voor bij de KNO arts lopen. Hij heeft oorpijn en hij weet dat zwemmen dan uit de bozen is. Hij probeert het de hele avond te verbergen maar de pijn blijkt om middernacht zo hevig dat het verbergen onmogelijk wordt. Een zetpil, neusdruppels en zijn moeder die bij hem komt liggen verzachten de pijn en uiteindelijk vallen we in een diepe slaap.
