Twintig Jaar Voetbal na ’88
Mijn verstand zegt.., nee. Mijn gevoel.., dat geeft me heel wat anders in. Over enkel dagen gaat het Europees Kampioenschap voetbal van start en met heel veel plezier kijk ik terug op 1988 toen Nederland de Europese titel mee naar huis mocht nemen. Afgelopen weken waren er al heel wat herhalingen op tv van wat er zich in die tijd allemaal in de Duitse stadions afspeelde.
Ik had het geluk er 3 wedstrijden te mogen meemaken en misschien nog wel veel leuker, de sfeer ter plaatsen te mogen proeven en aanraken. In de eerste week doorkruisten we West Duitsland of de BRD zoals dat toen nog genoemd werd. We hadden immers ‘De Muur’ nog en oost en west leefde nog gescheiden. We deden Köln en Dusseldorf aan om USSR-Nederland en Engeland – Nederland te aanschouwen.
Zoals de meeste onder ons wel weten verloren we de eerste wedstrijd met 1 – 0. Maar tegen Engeland was het Marco die redding bracht en Engeland versloeg met 1 – 3. Tussen deze twee wedstrijden door hebben we Stuttgart aangedaan om de wedstrijd Italië –Spanje te bekijken maar kaarten waren bijna niet te bemachtigen of heel erg duur. Helaas heb ik de wedstrijd tegen Ierland en West – Duitsland op het scherm moeten bekijken maar de finale waren we er gewoon weer bij. Iedereen die voor 88 geboren is weet wat voor indrukken er zijn achtergelaten. Wat een feest.
Nu 20 jaar later zeg ik met mijn verstand, ‘We worden niet opnieuw Europees kampioen’ maar mijn gevoel zegt dat de kans wel erg groot is dat Nederland weer de Europese titel mee naar huis neemt. Al wat we nodig hebben is een klein beetje geluk.
