Bellen of het bedienen van een mobiel onder het rijden is levensgevaarlijk.
Maandag 28 november 2016 werd Haarlem opgeschrikt door een ernstig verkeersongeval met dodelijke afloop. Het ongeval vond plaats op de N208. Bij bewoners uit Haarlem en omstreken beter bekend als de Westelijke Randweg. Volgens getuigen reed de bestuurder al bellend met hoge snelheid over de N208 richting Beverwijk voordat hij in de middenberm tot stilstand kwam tegen een boom. Aldus het Haarlems Weekblad, de echo van Haarlem & Bloemendaal.
Of de man, een arts werkzaam in het Rode Kruisziekenhuis te Beverwijk werkelijk aan het bellen was moet nog maar bewezen worden. Evenals de hoge snelheid die hij gereden zou hebben. Het feit is dat gezinsleden, familie, kennissen en collega’s de man moeten gaan missen. Ander feit is dat we onder het rijden allemaal wel eens het gaspedaal indrukken of naar de telefoon grijpen.
Bellen, of het bedienen van een telefoon onder het rijden is levensgevaarlijk. Onder het rijden met andere dingen bezig zijn dan op het verkeer letten gaan überhaupt niet samen. Dit geldt echter voor ieder voertuig dat bestuurd wordt of het nu een fiets, brommer, boot, motor of auto betreft. Wij mensen zijn nu eenmaal niet gemaakt om twee dingen tegelijk te doen, ook al beweren vrouwen wel eens iets anders.
Dat het verboden is zijn we ons donders goed bewust. Er zijn van die idioten die het mobieltje als een imbeciel voor hun mond houden of iets lager ter hoogte van de kin om niet op te vallen. Je hoeft geen getrainde verkeersagent te zijn om het vermoeden te krijgen dat de bestuurder voor je bezig is met zijn mobiele telefoon. Of het nu de geoefende taxichauffeur betreft of de goed opgeleide vrachtwagenchauffeur, je valt nu eenmaal snel op als je met het mobieltje bezig bent.
Handsfree bellen lost het gevaar niet op. Aan het einde van een gesprek ben je je niet meer bewust van de gereden route. Laat staan van welke fouten je hebt gemaakt of welke ingrepen je hebt moeten doen. Daar komt bij dat veel mensen communiceren met gebaren waarbij ze het stuur regelmatig los laten om hun woorden ongemerkt kracht bij te zetten. Hoe vaak staan we tegenwoordig niet stil voor groen licht omdat de bestuurder voor ons druk is met haar of zijn telefoon.
Het besturen van een voertuig en het bedienen van een telefoon of er mee bellen gaan nu eenmaal niet samen. We slingeren er met z’n alleen maar een eind op los. Onbewust drukken we het gas nog een stukje dieper in of laten het los zonder er op te letten wat onze snelheid is. Verkeerslichten worden genegeerd. We rijden onbewust door rood of laten het groene licht voor wat het is. Allemaal omdat we druk zijn met het mobieltje. Ondertussen ben je een grote ergernis voor ander weggebruikers.
Een ongeluk zit in een klein hoekje. Wat deze arts is overkomen kan iedereen gebeuren. Bovendien kan deze man met spoed onderweg geweest zijn om een ander te helpen. Besturen van een voertuig vraagt vaardigheid en oplettendheid. We willen allemaal onze kinderen zien opgroeien en zo lang mogelijk genieten van onze naasten. Iedere dag rijden we met z’n allen duizenden kilometers zonder er bewust bij na te denken dat er aan het einde van de dag weer mensen op ons wachten. Let daarom, voordat u die auto instapt vooral op u zelf, denk om uw naasten en zorg dat u aan het einde van de dag elkander weer veilig in de armen kan sluiten. De mensen aan de andere kant van de telefoon kunnen gerust wachten, dat deden ze vroeger ook toen er nog helemaal geen mobiele telefoons waren!